Passende maatregelen

Er beginnen (in het Nederlands) behoorlijk wat scheldwoorden met ‘kanker’. Ik heb het vermoeden dat de sprekers die dit woordgebruik voor hun rekening nemen, ooit wel degelijk geconfronteerd zijn met een patiënt die leed aan een of andere vorm van kanker… Dat je je dan er toch niet voor schaamt in het openbaar zulke walgelijke termen te gebruiken, is voor mij onbegrijpelijk.

Hooligans hebben al jarenlang de verscheidene kanker-opties in hun vocabulaire; dat moge duidelijk zijn. (Even ter info: de eerste hooligan-acties dateren van omstreeks 1880!!!) Er zijn verscheidene studies verschenen die ons duidelijk maken: wie/wat is nou eigenlijk zo’n hooligan die zich van zulke vreemde teksten bedient. De meeste hooligans bleken normale burgers die slechts in het stadion het-beest-in-hen loslieten. Heel netjes geformuleerd: een vorm van selectieve verontwaardiging.

Het stadion als ‘scheldcircuit’ is niet langer uniek; op allerlei sociale media wordt flink maar vooral laaghartig en schaamteloos gescholden. Ik heb het onbehaaglijke vermoeden dat in alle landen waar censuur een zelden voorkomend fenomeen is, de sociale media wel het een en ander te verstouwen hebben… om het maar eufemistisch uit te drukken.

Aanvankelijk dacht ik: dat is de hypocrisie ten top. Lekker in het geniep in je gesloten kamertje en achter je computer je gemoed luchten in de vorm van anderen de meest kwetsende verwijten toewerpen. Achterbakse kwast!

Dat gaat momenteel anders. Er lopen nogal wat lieden rond die, liefst op drukke wegen of grote pleinen, met spandoeken en roeptoeters hun abjecte teksten de wereld in-slingeren. Of je daar iemand tot in het diepst van zijn/haar ziel kwetst… mot je tegen kennuh! En ergerlijk is dan het feit dat, mocht zo’n hulpbehoevende zielenpoot gearresteerd worden en zich moet verantwoorden voor de rechter, hij stante pede verandert in een huilie-huilie-watje dat snikkend stamelt dat hij ‘het niet zo bedoeld had’.

We – de beschaafde burgers – krijgen steeds meer te maken met oprukkende lompheid. We krijgen steeds meer te maken met de mentaliteit van lieden die elke vorm van nuance schuwen en het recht-voor-zijn-raap-brullen als een hoogst legitieme uitingsvorm beschouwen.

Ja, wat doe je eraan… gevangenissen zitten overvol. Ik heb het idee dat het enige alternatief is: flink raken in de portemonnee en de BOA’s meer macht geven.

Inderdaad, ik hoor het al, we gaan toch niet afglijden naar een politiestaat?.

Nee, maar nu iets anders. Je zult maar een nakomeling zijn van een in Bergen-Belsen, Sobibor, Mauthausen, Birkenau of Auswitch compleet uitgeroeide Joodse familie en bij de inwijding van het Holocaust Museum iemand naast je horen schreeuwen ‘kankerjoden’. Ik vermoed, nou ja, ik weet het eigenlijk wel zeker, dat je die kreet nooit meer kwijtraakt. Die kreet op dat moment en op die plaats kerft zó diep in het hart dat zij de bestaanszekerheid van de getroffene voor altijd ónzeker maakt. Dat is een vorm van moord… En in een democratie neemt men dan passende maatregelen… moet men passende maatregelen nemen.

Wist