Luxaflex

‘Ik spuit de luxaflex nog van de ramen…’ aldus een ouwe ‘zak’ in een of ander onbenullig tv-programma waarin zelfreflectie niet de eerste optie is.

Als men mij vraagt: ‘Wat is het eerste waaraan je denkt , als je naar ‘historische gedenkwaardigheden’ van 2023 gevraagd wordt?’ dan is het natuurlijk die gore uiting van de risee van de VI-familie. Nou nee, dat is uiteraard te veel eer voor die op zijn zachtst gezegd vrij banale talkshowproleet: het is één van de gedenkwaardigheden. Het is toch beneden alle peil als je als dikke-zeventiger dit soort teksten voor je rekening durft te nemen… puberaal gedrag van een malloot. En dan er tóch nog van overtuigd zijn dat de kijkcijfers er niet onder lijden. Het zegt iets over hem en over ‘ons’!

Het was in 2023 trendy dat lieden die ‘bewegingen’ deden ontstaan n.a.v.. speciale ontwikkelingen, zich plotseling ook gemachtigd voelden over ándere (politieke) items hun eenzijdige oordeel te vellen. Kijk naar Extinction Rebellion… Begonnen als lieden die hun bezorgdheid uitten n.a.v. de klimaat- en ecologische crisis, en dat uiteraard terecht, gingen de fanatieke asfaltklevers óók hun mening geven over Gaza. Om wat voor redenen weet ik niet, maar over de Oekraïne-oorlog hoorde ik hen niet. Het is duidelijk dat er bij afrekeningen of zgn. onheuse bejegeningen altijd meedogenloos en ook nog eens dodelijk ‘op de man’ wordt gespeeld. Waar die wortels van dat non-scrupuleuze gedrag echter liggen, weet men doorgaans niet… er zijn nogal wat gemankeerde linkjes op te noemen.

We worden een volkje van opgewonden standjes dat ingewikkelde problemen wil oplossen louter alleen door achter de eerste de beste demagoog aan te sjokken. Thierry won in 2019 een niet onbelangrijke verkiezing, maar bleek een windbuil te zijn. Caroline won een vergelijkbare verkiezing, maar bleek meer omvang dan inhoud te hebben en Geert blijkt met zijn staatsrechtelijk gekonkel eveneens zijn hand overspeeld te hebben. Thierry, Caroline en Geert weten met hun gepijp nogal wat dansers in hun populistische stoeten te krijgen.

Onze Hollandse nuchterheid weet gelukkig wel raad met deze figuren: zelfs op drift geraakte schepen komen na verloop van tijd tot stilstand (de wal keert het schip): eenvoudige oplossingen voor ingewikkelde problemen bestaan nu eenmaal niet… klimaat, stikstof, woningnood, racisme, wateroverlast, discriminatie… om maar wat addertjes onder het Hollandse gras aan te stippen.

Wat me overigens wel beangstigt als we het over ‘gedenkwaardig-in-2023’ hebben, is het feit dat ene P. te M. het aandurft na al die afschuwelijke oorlogsmisdaden het Oekraïense volk (kinderen en ouden van dagen) ook nog eens een bitterkoude winter te bezorgen. Hoe wreed kan je zijn.

De ruim 140 miljoen Russen hebben een rijke culturele achtergrond (bouwkunst, muziek, ballet, iconografie, etc.) en toch tolereren ze een president die elke vorm van humaniteit aan zijn laars lapt en ook nog eens gesteund wordt door die vuige patriarch van de Russisch-Orthodoxe Kerk. Het is niet uniek natuurlijk; in de dertiger- en veertigerjaren flikte ene H. te B. het om een volk met een rijke culturele geschiedenis tot barbaren te degraderen. En de paus… Ik hoorde me het zojuist zeggen: de wal keert het schip… Als de wal het schip pas keert nadat er miljoenen doden zijn gevallen… inderdaad beangstigend

Wist