Gerard van der Hulst
Mijn naam is Gerard van der Hulst in 1972 geboren in Alphen aan den Rijn maar opgegroeid aan de Rijndijk en vanaf m’n elfde tot nu woonachting aan het Spookverlaat. Ik ben getrouwd met Joyce. Samen hebben we nog zo’n 8 jaar aan de Zuiddijk in Hazerswoude-Dorp gewoond.
Daar zijn onze drie meiden geboren Suze, Ivy en Fien. En Siem, onze jongste is in onze huidige woning geboren.
Aan het Spookverlaat bestier ik met mijn gezin en mijn vader een boerderij met 180 koeien, 80 hectare land, een windmolen en 1900 zonnepanelen. De boerderij is naar verluid al ca 300 jaar in de familie, voor mij betekent dat 300 jaar anticiperen, mijn voorouders hebben hun bedrijf door twee wereldoorlogen en andere hectische tijden geloodst. Iedere generatie had of heeft z’n uitdaging. Dat maakt het vak ook mooi. Wat ik ook mooi vind aan het boer zijn, is de veelzijdigheid van het vak. Niet alleen met dieren bezig zijn, maar ook met mijn grond, machines, het weer enz. Ik weet wel wat de dag zo ongeveer brengt, maar je weet het nooit precies. Dan kalft er een koe, gaat er iets kapot of valt er toch een bui regen. Nooit een moment om je te vervelen en bij een eigen bedrijf en zeker een boerderij ben je aangewezen op jezelf.
Ik kijk nauwelijks TV meer. Van een bepaald onderwerp weet ik redelijk veel. En als je dan bekijkt hoe daar op TV en andere media over wordt geschreven, roept dat bij mij vragen op over de algehele kwaliteit van media.
Wellicht begrijp je dat dat over het boer zijn gaat. Daar zijn tegenwoordig nogal wat kromme denkbeelden populair. Bijvoorbeeld dat 80% van wat boeren produceren geëxporteerd wordt. Nou en? 100% van je kleding is geïmporteerd, elke fles wijn, iedere auto en alle telefoons. Het voedselsysteem is complex, realiseer je hoe kwetsbaar het is.
Sinds november ben ik lid van de Rotary, op mijn 50’ste ben ik gestopt om met mijn handen om vrijwilliger te zijn. Nu doe ik dat via Rotary en leer ook nog het een en ander tijdens de wekelijkse lezingen.
Waar ik erg trots op ben is de boerderijwinkel die mijn vrouw en mijn dochter (met name Ivy) runnen. Hier verkopen zij allerlei producten uit de regio. Het is bijna niet voor te stellen hoeveel lekkere producten er in de omgeving van Rijnwoude worden gemaakt. Ik maak vooral geen reclame, kom gewoon een keer kijken.
Het verzoek was om het stokje vooral niet in Hazerswoude-Dorp te laten landen. Bij deze gooi ik hem over de Oude Rijn naar mijn voormalige buurmeisje, Miranda Kerkvliet. Overigens ook een van de meest energieke vrouwen die ik ken.
