DE KOLOM VAN KROES – Dichtbij en toch veraf

ADVERTORIAL

Zit je thuis aan een goed glas wijn, gaat de deurbel.

Toen ik de deur opendeed, had ik al spijt. Een allervriendelijkste werkstudent stak direct van wal: “Of ik ff tijd had, want hij was op pad voor een goed doel!”

Waren de collectanten vroeger uitgerust met een heuse collectebus, tegenwoordig gaan ze met een iPad op stap. Voor je het weet hebben ze je gehele doopceel gelicht en heb je een digitale handtekening gezet om maandelijks een bedrag af te laten schrijven van je bankrekening. Immers je wilde zo snel mogelijk van die knaap af en terug naar je glas wijn en dat maandelijkse bedrag kan bruin nog wel trekken.

Denk je echter erop deze manier snel ervan af te komen, dan kom je van een koude kermis thuis. Bij het invullen van de vragenlijst, had ik ook mijn telefoonnummer en e-mailadres achtergelaten. Kon geen kwaad, dacht ik in mijn naïviteit.

Al snel kreeg ik een mail, waarbij ik bedolven werd onder dankbetuigingen en waaruit bleek dat mij eeuwige roem ten deel zou vallen. Ik werd het graf in geprezen. En toch gesproken over het graf of ik wel eens had gedacht om dat goede doel ook op te nemen in mijn testament. Nou dat bepaal ik zelf wel, dacht ik.

Enkele weken later gaat het echter helemaal los. Een andere waarschijnlijk ook “werkstudent”, gaat je bellen en wel op de hoogst onmogelijke tijden om met jou de diverse mogelijkheden te bespreken om het goede doel te steunen. Een staaltje telefoonterreur van de hoogste orde. Ik vraag mij af of het doel alle middelen nou wel heiligt. Ik denk het niet. De hongerige wijze waarop zij mij vervolgens benaderen heeft een averechts effect.

De grotere goede doelen hebben inmiddels hele organisaties opgetuigd voor het werven van fondsen. Kosten noch moeite worden gespaard om donaties los te peuteren en daarbij geen mogelijkheid onbenut latend. Niks mis mee, maar ik vraag me af of het niet een tandje minder kan.

Hoe anders was het toen ik onlangs in gesprek kwam met een lokale Nieuwkoper. Hij steunde al jaren een andere Nieuwkoopse die in Malawi gehuisvest is en samen met haar man er alles aan doet om de leefomstandigheden van de lokale bevolking te verbeteren en met succes! Geen geldverslindende organisatie en geen strijkstokken gewoon beide benen op en in de grond.

Ja, zo kan het ook, dichtbij de mens, ook al lijkt het ver weg. Ze kunnen het niet alleen en ook niet alles uit eigen zak betalen, dus met de Stichting “Ondersteuning Positieve Acties” probeert onze Nieuwkoper een steuntje in de rug te krijgen, ik doe er graag aan mee, u ook?