70 jaar getrouwd en nog altijd samen in De Herbergier

Echtpaar Marijke (94) en Wouter de Graaf (95) vierden op 22 april met hun hele familie het feestelijke moment dat zij 70 jaar zijn getrouwd in Avifauna. Maar eerst kwam burgemeester Spies op de koffie om het echtpaar te feliciteren met hun platina bruiloft.

Twee geloven…

In Amsterdam gaf het echtpaar elkaar het jawoord, waarbij de kerkelijke inzegening van het huwelijk werd gedaan door haar eigen vader, want Marijke was een van de acht kinderen uit een Gronings domineesgezin. “Het was nog niet zomaar bekeken dat wij mochten trouwen,” vertelt de bruidegom.  “We woonden in Amsterdam in dezelfde straat en leerden elkaar zo kennen. Een klein verschil in geloof was echter een probleem, want ik ben gereformeerd, maar mijn vrouw is christelijk gereformeerd. Maar er was geen houwen aan, dus ze moesten het uiteindelijk wel goed vinden,” vertelt hij lachend.

Een bruidsjurk van damast uit Syrië

Al snel komt de foto van het bruidspaar van 70 jaar geleden langs. “Ik werkte voor ons huwelijk bij de KLM en zo ben ik aan echte damast uit Syrië gekomen. Mijn zus was coupeuse en die heeft er een prachtige bruidsjurk van gemaakt. We hadden ook bruidsmeisjes, maar die staan op andere foto’s.” In de jaren erna kreeg het echtpaar drie kinderen, twee jongens en een meisje.

Een echte NS-man

Wouter de Graaf is een geboren Amsterdammer. Zij vader werkte bij de NS en ook hijzelf heeft een 40 jarige carrière gehad bij de spoorwegen, die is afgesloten met een koninklijke onderscheiding. “Ik heb nog steeds vrij vervoer, want dat hou je je leven lang,” vertelt hij trots. Van onderscheidingen heeft hij er meer, want het echtpaar heeft zich altijd ingezet voor de samenleving, zowel in het werk als in vrijwilligerswerk voor de kerk. De lijst is lang, van bestuurder bij de vakbond CNV, bij het NS pensioenfonds,  tot aan bestuurslid bij de Amsterdamse Spoorweg Sportvereniging. “Vorig jaar is mijn vader nog gehuldigd, omdat hij al 75 jaar lid was van het CNV,” vertelt oudste zoon Alex.

Zeer actief in het verenigingsleven

“Onze ouders waren zeer actief voor de kerk en in het verenigingsleven met een groot sociaal hart,” vertellen de kinderen. “Onze moeder deed de preekvoorziening in de kerk en voerde het secretariaat van landelijke kerkorganisaties. In die tijd was het heel bijzonder dat deze functies door een vrouw werden vervuld. Ze waren beiden eigenlijk altijd druk bezig, weg of onderweg. Ze drukten het kerkblad en mijn vader dirigeerde een jongerenkoor en begeleidde dit op de piano. Ze moesten alles zelf doen. En op zondag namen ze altijd mensen mee naar huis vanuit de kerk die het moeilijk hadden. Wij moesten als kinderen daardoor heel zelfstandig zijn. Ook regelden ze hulp aan de Roemenen en waren druk met het organiseren van camper- en caravanreizen door heel Europa.” Dat laatste was een grote passie van het echtpaar. “Ik zou nog wel een keer terug willen naar Boedapest,  want dat is mijn lievelingsstad,” geeft hun moeder er over aan.

Blij dat ze nog samen kunnen zijn

“Mijn vader en moeder woonden tot voor kort nog zelfstandig in het koetshuis bij onze boerderij in Woerden,” vertelt dochter Wilma.  “We hebben die ooit helemaal rolstoelvriendelijk laten maken, maar op dementie is uiteindelijk geen enkele woning berekend. Lopen kunnen beide nog aardig, zij het met steun van een stok of rollator. Maar zeker voor mijn moeder is nu 24 uurszorg nodig. We zijn heel blij dat zij samen een plek konden krijgen in De Herbergier. Mijn ouders wonen hier nu 2 maanden en zijn inmiddels goed gewend. De verhuizing hierheen heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad, maar ze hebben nu hun plek wel gevonden hier. Wij zijn er als familie heel blij mee, want de zorg is hier heel bijzonder goed.” 

Elk jaar feest

“Gisteren zijn we met onze ouders naar hun kerk in Woerden geweest. Ze zijn in de preek wel 3 keer genoemd en er is ‘lang zullen ze leven’ voor ze gezongen. Jammer genoeg is mijn moeder dat al weer vergeten.  In Avifauna komen straks ook alle kleinkinderen en achterkleinkinderen. Wij houden allemaal wel van een feest met de familie, dus alle jubilea zijn gevierd en we komen jaarlijks bij elkaar voor een BBQ.”